JACKOWIAK B. 1998. Struktura przestrzenna flory dużego miasta. Studium metodyczno-problemowe. Prace Zakładu Taksonomii Roślin UAM w Poznaniu. 8: 1-228. Bogucki Wyd. Nauk. Poznań.

Przedmiotem opracowania jest struktura przestrzenna flory dużego miasta. Praca ma charakter studium metodologiczno-poznawczego. Zawiera między innymi próbę nowego zdefiniowania pojęcia flora, a także odniesienia się do statusu miasta jako układu ekologicznego. Na podstawie analizy doświadczeń zebranych w wielu miastach europejskich przedstawiona została klasyfikacja celów i metod kartowania flory oraz propozycja procedury badania struktury przestrzennej flory obszarów zurbanizowanych. W części empirycznej procedura ta została przetestowana na przykładzie dwóch miast środkowoeuropejskich: Poznania i Wiednia. W części dyskusyjnej zaprezentowano nową, geobotaniczną koncepcję miast, zgodnie z którą są one ośrodkami krystalizacji azonalnego, policentrycznego systemu florystyczno-ekologicznego. Dla zilustrowania tego zjawiska przedstawiono kilka modeli przestrzennego zróżnicowania flory: model różnorodności gatunkowej, model antropofityzacji i hemerobii flory oraz model termoindykacyjny.

Słowa kluczowe:  miasto, rośliny naczyniowe, struktura przestrzenna flory, Europa środkowa